Ένεση κατ’ οίκον από τους εξειδικευμένους νοσηλευτές της εταιρείας “Νοσηλευτικές Υπηρεσίες Α.Ε.”. Είναι η μέθοδος εισαγωγής φαρμάκου στους ιστούς ή στο αίμα με τη χρήση σύριγγας. Η ένεση μπορεί να είναι ενδοφλέβια, ενδομυϊκή, ενδοδερμική ή υποδόρια.
Ενδοφλέβια ένεση είναι η διαδερμική εισαγωγή βελόνας στη φλέβα. Η επιλογή φλέβας εξαρτάται από το είδος του διαλύματος που θα χορηγηθεί, τον όγκο, το ρυθμό και τη διάρκεια χορήγησης .
Υποδόρια ένεση είναι η χορήγηση φαρμάκων κάτω από το δέρμα. Σε αυτόν τον τύπο ένεσης, μια μικρή βελόνα χρησιμοποιείται για την έγχυση ενός φαρμάκου στο στρώμα ιστού μεταξύ του δέρματος και του μυός. Το φάρμακο απορροφάται συνήθως πιο αργά από ότι αν εγχυθεί σε φλέβα αλλά με τον τρόπο αυτό η επίδρασή του διαρκεί περισσότερο χρόνο.
Ενδομυϊκή είναι η ένεση χορήγησης ουσίας απευθείας στους μυς. Οι μύες έχουν μεγαλύτερα και περισσότερα αιμοφόρα αγγεία από τον υποδόριο ιστό. Έτσι αυτού του τύπου οι ενέσεις έχουν συνήθως ταχύτερους ρυθμούς απορρόφησης από τον οργανισμό.
Ο τύπος της ένεσης επιλέγεται σύμφωνα με τις οδηγίες του θεράποντος ιατρού.
Οι νοσηλευτές κατ’ οίκον της εταιρείας “Νοσηλευτικές Υπηρεσίες Α.Ε.” πραγματοποιούν καθημερινά πολλές ενέσεις. Είναι άριστα εκπαιδευμένοι ελαχιστοποιώντας επιδέξια τον πόνο του ασθενούς. Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και μικρότερη ταλαιπωρία χρησιμοποιούνται ειδικές βελόνες με σκοπό την εξάλειψη του πόνου. Η ιδιόκτητη αποθήκη είναι 24 ώρες στην διάθεσή τους για ανεφοδιασμό σε υλικά και φάρμακα.
Οφέλη για τον ασθενή
Τα κύρια πλεονεκτήματα της ένεσης είναι:
η δυνατότητα υπολογισμού της δόσης με ακρίβεια,
το ταχύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα,
η δυνατότητα χορήγησης φαρμάκων, που αν χορηγούνταν από το στόμα θα αδρανοποιούνταν από τα πεπτικά υγρά ή θα έβλαπταν τον πεπτικό βλεννογόνο
η δυνατότητα συγκέντρωσης της δράσης ενός φαρμάκου σε μια ορισμένη περιοχή.